Κατηγορίες

Άκου κ. πρωθυπουργέ, η εξωτερική πολιτική της χώρας δε γίνεται με επικοινωνιακά κόλπα, με «νινανάι γιάβρουμ» και γλεντοκόπια

Η Μαρία Τριανταφύλλου και ο Πάνος Κατσούλης σε κοινή τους επιστολή σχολιάζουν τον πρωθυπουργό και την “πατάτα” που έκανε στο αμερικανικό Κογκρέσο, να εξισώσει τους Ήρωες του Μεσολογγίου με το τάγμα του Αζοφ.

Συγκεκριμένα:

Άκου κ. Πρωθυπουργέ,

Θα στο πούμε με στίχους: «Στο Μεσολόγγι έφαγαν μπαρούτι για ψωμί Αλλά δε δίνουν τα κλειδιά, δε δίνουν την τιμή»

Θα στο πούμε και με ιστορικά δεδομένα:

Την 10η προς 11η Απριλίου του 1826, οι υπερασπιστές του Μεσολογγιού – 3.500 περίπου πολεμιστές και 7.000 γυναικόπαιδα – πραγματοποίησαν ΗΡΩΙΚΗ ΕΞΟΔΟ για να μην παραδοθούν στους Οθωμανούς.

Είχαν αντέξει σε 2 πολιορκίες:

Στην πρώτη το 1822 με επικεφαλής τον Ομέρ Βρυώνη και τον Κιουταχή. Στη δεύτερη – η οποία ξεκινά από τα τέλη Απριλίου του 1825, όταν ο Κιουταχής στρατοπέδευσε στην περιοχή και ξεκίνησε την πολιορκία της πόλης – ως το «φωτεινό» τέλος, ένα χρόνο περίπου μετά, λόγω έλλειψης τροφίμων και αδυναμίας ανεφοδιασμού.

Οι υπερασπιστές του Μεσολογγιού – άνδρες, γυναίκες και παιδιά, έμειναν στην πόλη ως το τέλος, «Για λευτεριά ή θάνατο», με δική τους επιλογή.

Τι σχέση μπορεί να έχουν κ. Πρωθυπουργέ, όλοι αυτοί οι ηρωικοί υπερασπιστές της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας, με τους ναζιστές του Αζόφ;

Με αυτούς που κρύβονται «σαν τα ποντίκια», που βασανίζουν και λυντσάρουν πολίτες και περιμένουν να τους σώσουν οι Νατοϊκές δυνάμεις;

Οι μαχητές του Μεσολογγιού επέλεξαν να πέσουν ηρωικά μαχόμενοι, αντί να παραδοθούν. Όλοι όσοι βρίσκονταν σε τούτο εδώ το «μικρό αλωνάκι» – Έλληνες και Φιλέλληνες – δεν ετεροκαθορίστηκαν ποτέ και από κανένα. Στηρίχτηκαν μόνο στις δικές τους δυνάμεις, για να υπερασπιστούν την πόλη και την πατρίδα. Κανένας «επίσημος» σύμμαχος, στρατηγός ή ναύαρχος, δε βρέθηκε «τυχαία» στην πόλη. Αλλά το πιο σημαντικό που μάλλον δεν το γνωρίζεις, ήταν πως οι αποφάσεις παίρνονταν δημοκρατικά από τους πολίτες-υπερασπιστές της πόλης.

Στο Ζυγό έφτασαν λιγότεροι από τους μισούς πολεμιστές (περίπου 1500) και ελάχιστα γυναικόπαιδα. Οι περισσότερες γυναίκες και τα παιδιά, αιχμαλωτίστηκαν και πουλήθηκαν ως σκλάβοι. Πάνω από 3.000 παστωμένα ζευγάρια αυτιά σκοτωμένων πήγαν πεσκέσι και απόδειξη νίκης στο σουλτάνο.

Στο Μεσολόγγι δεν υπήρξε παράδοση. Ουσιαστικά δεν υπήρξε καν στρατιωτική ήττα, αλλά θυσία και πολιτική νίκη που ξεσήκωσε όλη την οικουμένη. Γι’ αυτό και η Θυσία του Μεσολογγιού εγγράφει ανεξίτηλη παρακαταθήκη υπεράσπισης της ελευθερίας και της δημοκρατίας και επομένως αντίστασης στην πατριδοκαπηλία.

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Με τόσο προφανείς και ουσιώδεις πολιτικές, στρατιωτικές και πάνω από όλα ηθικές διαφορές, πώς μπορείς να προβαίνεις σε μια τέτοια ιστορική τυμβωρυχία;

Και σαν να μην έφτανε αυτή η ανιστόρητη συσχέτιση της Ιεράς μας Πόλης με το Αζόφσταλ, μίλησες για καταγραφή των διμερών προβλημάτων Ελλάδας και Τουρκίας.

Αλήθεια, ποια καταγραφή εννοούσες;

Γιατί εμείς μόνο μία γνωρίζουμε:

Τη χάραξη της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ στα ανατολικά μας θαλάσσια σύνορα.

Να προσέχουμε τι λέμε κ. Πρωθυπουργέ!

Η εξωτερική πολιτική της χώρας δε γίνεται με επικοινωνιακά κόλπα, με «νινανάι γιάβρουμ» και γλεντοκόπια! Απαιτείται γνώση, σοβαρότητα και ευθύνη. Όσο για τα αποτελέσματα της επίσκεψης σου στο Κογκρέσο, θα φανούν αργά ή γρήγορα.

Και ένα τελευταίο!

Να προσέχεις τα ανιστόρητα λόγια που εκστομίζεις κάθε φορά που αναφέρεσαι στο Μεσολόγγι!

Μαρία Τριανταφύλλου, Πρώην Βουλευτής Παναγιώτης Κατσούλης, Πρώην Δήμαρχος Μεσολογγίου

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *