Μύθος #1: οι γυναίκες δεν «τρώνε» τα λεφτά των άμοιρων και αφελών αντρών. Αντιθέτως ειναι οι άντρες που συνήθως εσκεμμένα χρησιμοποιούν τα χρήματά τους για να καλλιεργήσουν σχέσεις ανταλλαγής ή ακόμα και εξάρτησης. Δεν είναι σύμπτωση που για αιώνες απαγορευόταν στις γυναίκες να δουλεύουν, να έχουν περιουσιά και δικά τους λεφτά. Η πατριαρχία θεωρούσε μια τέτοια σχέση υπαρξιακής εξάρτησης απολυτως θεμιτή βάση για ένα γάμο. Αλλά ακόμα και σήμερα πολλοί χρησιμοποιούν συνειδητά τα χρήματα ως μέσο προσέλκυσης, χειραγώγησης και εξουσίας πάνω στις γυναίκες και δεν ντρέπονται γι αυτό, ίσα ίσα το θεωρούν κατόρθωμα -αρκεί να ακούσετε ένα κομμάτι ραπ όπου νεόπλουτοι άντρες κομπάζουν αφιλτράριστα για το πως οι γυναικες τους θέλουν για τα χρήματά τους. Οι άντρες δεν ήταν ποτέ θύματα των gold diggers, στην καλύτερη περίπτωση οι σχέσεις που συνάπτουν είναι πλήρως συναινετικές, στην χειρότερη χρησιμοποιούν την χειρότερη οικονομική κατάσταση των γυναικών ως μοχλό πίεσης, είτε συνειδητά είτε υποσευνείδητα. Ναι, αυτό περιλαμβάνει και τον 80χρονο τάχα αθωο και αφελή παππού που τάχα του τα «τρώει» η 40χρονη Βουλγάρα. Αυτό στην πραγματικότητα το επιδίωξε ο ίδιος εξαγοράζοντας την προσοχή μιας γυναίκας όπως του δίδαξε η πατριαρχία.
Μύθος #2: κανείς σε ολόκληρο τον κόσμο όσο πλούσιος, διάσημος, μυώδης και ωραίος κι αν είναι δε μπορει να έχει συναινετικά όποια θέλει στο κρεβάτι του. Ούτε καν ο Jason Momoa δεν αρέσει σε όλες, μη με ρωτήσετε γιατί, ούτε εγώ το καταλαβαίνω, τι να κάνουμε, υπάρχουν διαφορετικά γούστα. Η αντίληψη ότι δίασημοι και πλούσιοι μπορούν να έχουν «οποια θελουν στο κρεβάτι τους» ομως ειναι που τους καλλιεργεί το entitlement και το θράσος να το νομίζουν και να μην παίρνουν το όχι σαν απάντηση ενώ στην συνέχεια τους προσφέρει μια πρώτης τάξεως υπεράσπιση. Όπως έχουμε πολλάκις πει, ακόμα και οι φτωχοί άντρες αρέσκονται να φαντασιώνονται πως υπάρχει ενα συγκεκριμένο ποσο τραπεζικού λογαριασμού πέραν του οποίου καμια γυναικα δε θα τους αντιστεκόταν. Η σκέψη αυτή τους προσφέρει παρηγορία για την απόρριψη που βιώνουν σήμερα και τους βοηθά να διατηρούν άσβεστο το μίσος τους για τις γυναίκες τις οποίες βλέπουν συλλογικά ως εξαγοράσιμες ώστε να μπορούν να τις υποτιμούν σε αυτή τη βάση χωρίς ποτέ να τις βλέπουν ως θυματα.