[Disclaimer (ή σημείωση της γράφουσας – για όσους δεν κατέχουν επαρκώς την αγγλικήν): Οι ανώτεροι άνθρωποι παρακαλούνται όπως μην συνεχίσουν την ανάγνωση. Γίνονται εκτενείς αναφορές σε αυτό που λέμε «απλό άνθρωπο», κατά κόσμον «κοσμάκη», και δεν θα το αντέξετε].
Μίρλα, καμομοιριά και κλαψούρα. Μόνο μίρλα, κακοκοιριά και κλαψούρα! Μπου χου χου, δεν έχω να φάω. Μπου χου χου, δεν έχω να πάρω γάλα. Μπου χου χου, δεν έχω να ζήσω. Πώς να σπουδάσω, αν πρέπει να πληρώσω – κλαψ, κλαψ. Πώς να μεγαλώσω το παιδί μου, αν μου πάρουν το σπίτι – κλαψ, κλαψ. Χωρίς δεκάρα, πώς να παντρευτούμε Μανωλιό μου! Μπάστα, νισάφι! Κάπου όπα δηλαδή, με την καρδιά σου τη σορόπα.
Νόρα Ράλλη
Τι μυγιάγγιχτοι άνθρωποι, όμως. Ολα τούς φταίνε, όλοι τούς ενοχλούν – οποία ντεκαντάνς… Να μην κάνουμε, λέει, ξενοδοχεία στον αιγιαλό, να μη βάλουμε ανεμογεννήτριες στις καμένες μας βουνοκορφές, γιατί, λέει, η Φύση ανήκει στα παιδιά μας. Να προστατεύω δηλαδή εγώ τώρα τα ραδίκια, για να τα βρουν τα μελλοντικά μούλικα – ρε, πάτε καλά; Εγώ θέλω να τη χαρώ τη ζωή μου! Να κάνω τη γιόγκα μου, να καίω τα φασκόμηλά μου για να ισιώσει ο Ανάδρομος, ν’ αναβλύζω φενγκ σούι! Τι να κάνω δηλαδή; Να κρεμιέμαι σαν κάτι παλαβούς από καμινάδες, επειδή ρυπαίνουν;… Α πα πα. Οι ακτιβιστές μού χαλάνε την ψυχολογία. Με ρίχνουν. Κι εγώ θέλω να είμαι ντούρος. Τίγκα στη θετική ενέργεια και τη γαλαζόλευκη αύρα. Να μου τρέχει η γαλαζόλευκη απ’ τα μπατζάκια – αυτό θέλω. Να περπατάω και τα χνάρια μου να ’ναι το σήμα της Ν.Δ. Να το βλέπω και να στανιάρουν οι ορμόνες μου. Γιατί Ν.Δ.=Ανάπτυξη=Επέκταση=Διόγκωση! Αν θέλετε να τον έχετε διογκωμένο (τον βίο σας), ψηφίστε Ν.Δ.!
Βρε απαρηγόρητοι, αν δεν βάλουμε ανεμογεννήτριες στις βουνοκορφές, τι θα βάλουμε; Το Δωδεκάθεο; Πάει αυτό, μας τελείωσε. Προσκυνάμε άλλους θεούληδες τώρα, βορείων μεν, προαστίων δε… Εξάλλου, ποιος μεγαλύτερος φυσιολάτρης από τον ίδιο τον Μητσοτάρχα; Πού τον χάνεις, πού τον βρίσκεις, πάνω σ’ ένα ποδήλατο, με το στενό το σωβρακάκι, το ποδηλατικό, να διαγράφει η πρωθυπουργική διόγκωση, να σφίγγει ο κυβερνητικός κοιλιακός, και πέρα δώθε στα βουνά. Ξέγνοιαστος! Δεν πά’ να λένε οι άλλοι (ντόπιοι και ξένοι) για υποκλοπές, ακρίβειες, ιδιωτικοποιήσεις, απευθείας αναθέσεις, ενεργειακά αποθέματα που δεν, δημοκρατία που πάλι δεν, δημόσια παιδεία που καθόλου δεν, υγεία που εντελώς δεν όμως. Αυτός εκεί: Ανέμελος!
Σπουδαίο πράμα η ανεμελιά. Το αντίδοτο στον θάνατο είναι. Το φάρμακο για την Αριστερά. Αν είσαι ανέμελος, δεν θ’ αριστεροφρονήσεις ποτέ! Εγώ σ’ το λέω. Δεν τους βλέπεις όλους αυτούς τους δόλιους; Συνέχεια στους δρόμους, με το βλέμμα κάτω και τους ώμους γρουμπιασμένους. Λες και φέρουν πάνω τους όλο το βάρος του κόσμου!
Και σιγά το βάρος δηλαδή. Αφού είμαστε όλοι fit, slim και gym! Τα γυμνασμένα μυαλουδάκια φέρνουν αφραγκία. Τα γυμνασμένα κωλαράκια φέρνουν ζεστό χρήμα. Δεν το είπε ο Μαρξ αυτό. Σίγα μην το ’λεγε. Η Κάτια Γέρου το είπε, στο τελευταίο της θεατρικό, που ν’ αγιάσει το στόμα της! Και σιγά τον Μαρξ δηλαδή… δυο λεπτά να πεταχτεί μέχρι τον μπαρμπέρη της γειτονιάς του δεν είχε; Μόνο να γράφει ήξερε. Μπούρου μπούρου, μες στην κλάψα και δαύτος: το προλεταριάτο το ένα, το εποικοδόμημα το άλλο… Α πα πα – ακούρευτο άνθρωπο εγώ δεν! Δεν τη θέλω την τρίχα, καλό μου. Θέλω δέρματα λεία, επιφάνειες χωρίς νευρώσεις, μυαλά δίχως αγκυλώσεις, συνειδήσεις δίχως περιχαρακώσεις.
Τι υπέροχα το είπε η Γκάγκα (η Μίνα Γκάγκα!). «Είστε οπισθοδρομικοί!» – έτσι το ’πε η απεριχώρητος. Για τους γιατρούς το είπε και κάτι ασθενείς και οδοιπόρους αριστερούς, που βγήκαν στους δρόμους γιατί διαλύει η Ν.Δ. το ΕΣΥ. Σαράντα ετών είναι το ΕΣΥ – και ψυγείο να ’ταν, θα το άλλαζες, η Ν.Δ. τούς φταίει;
Τίποτα, τίποτα… Ο παλιός χρόνος φεύγει, η Νέα Δημοκρατία (ξανά)ρχεται! Θα γραφτώ και γυμναστήριο, θα κάνω και δίαιτα. Εμείς οι φιλάνθρωποι, όταν θέλουμε να συμπαρασταθούμε στον συνάνθρωπο, κάνουμε δίαιτα… Τι άλλο να κάνω πια!