Ο κλάδος της αλιείας τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζει ολοένα και μεγαλύτερα προβλήματα από την υπεραλίευση και τη μόλυνση των θαλασσών.
Σε μελέτη της Greenpeace, τα 3/4 των ιχθυαποθεμάτων διεθνώς είτε είναι υπεραλιευμένα, είτε αντιμετωπίζουν άμεση απειλή, είτε βρίσκονται στα πρόθυρα κατάρρευσης, είτε έχουν ήδη εξαφανιστεί.
Την απάντηση στην αυξανόμενη κατανάλωση αλιευτικών προϊόντων (η Διεθνής Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας υπολογίζει πως το 2030 θα καταναλώνουμε 21,5 κιλά έκαστος σε σύγκριση με τα μόλις 9 κιλά κατά άτομο το 1961), φέρεται να δίνει ο κλάδος της ιχθυοκαλλιέργειας, που επιδοτείται για αυτό τον σκοπό με σημαντικά κονδύλια.
Πώς αναπτύσσεται όμως στη χώρα μας;
Στις ακτές της δυτικής Αιτωλοακαρνανίας οι πρώτες ιχθυοκαλλιέργειες εμφανίστηκαν τη δεκαετία του ‘80. Η παραγωγή αντιστοιχεί σε περίπου 35% της εθνικής παραγωγής, που στο σύνολό της φέρνει την Ελλάδα στην πρώτη θέση μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών.
Οι μονάδες πρόσφεραν για δεκαετίες μια από τις ελάχιστες επαγγελματικές διόδους για έναν τόπο που παραδοσιακά αφέθηκε στη μοίρα του. Αλλά, η έρευνα του Solomon αποκαλύπτει πως αυτό συνέβη με σημαντικό περιβαλλοντικό κόστος.
Με την υπογραφή του κράτους, υπάρχει κίνδυνος η περιβαλλοντική καταστροφή να διευρυνθεί και να καταστεί μόνιμη με αθεράπευτες συνέπειες, καθώς στις ιχθυοκαλλιέργειες δεν παραχωρείται απλώς έως και 22 φορές περισσότερη έκταση, αλλά και το δικαίωμα να ελέγχουν οι ίδιες τον εαυτό τους.
O δημοσιογράφος του Solomon, Σταύρος Μαλιχούδης, σε μια συζήτηση με την Αριστέα Πρωτονοταρίου για τις ιχθυοκαλλιέργειες στην δυτική Ελλάδα και τις παρατυπίες απέναντι στη νομοθεσία και το περιβάλλον που θέτουν σε κίνδυνο κάθε ελπίδα για ένα βιώσιμο μέλλον.
Εγγραφείτε για τη συζήτηση που θα πραγματοποιηθεί διαδικτυακά την Πέμπτη, 8 Δεκεμβρίου, στις 18:00.