ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΙΚΑ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ
Κατάργηση του Δ.Σ.Υ. προσφορά στον ιδιωτικό τομέα με άμεσο κίνδυνο να κλείσουν Νοσοκομεία και άλλες δομές υγείας
Το νέο νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας για την δευτεροβάθμια περίθαλψη, γεννά νέα δεινά για τον λαό, που ήδη τα τελευταία 10 χρόνια έχει υποφέρει τα πάνδεινα για να βρει την υγεία του σε ένα σμπαραλιασμένο από την υποχρηματοδότηση και την υποστελέχωση Δημόσιο Σύστημα Υγείας.
Το άρθρο 7 προβλέπει την ύπαρξη θέσεων μερικής απασχόλησης, τρία τετράωρα την εβδομάδα, για θέσεις που έχουν χαρακτηριστεί άγονες και οι οποίες θα καλύπτονται από ιδιώτες. Μετά τους επικουρικούς, τους γιατρούς με μπλοκάκι, τώρα θα υπάρχουν και γιατροί μερικής απασχόλησης στα δημόσια Νοσοκομεία. Δηλαδή οι ασθενείς θα έχουν ακόμα λιγότερες υπηρεσίες περίθαλψης από ό,τι έχουν σήμερα. Τους ασθενείς που χρειάζονται απεικονιστικές ή εργαστηριακές εξετάσεις, το 80% οδηγούνται κυρίως τα τελευταία χρόνια στα ιδιωτικά ακτινολογικά και μικροβιολογικά εργαστήρια, όπου αποτελούν αστείρευτη πηγή πλούτου. Το χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό της μαγνητικής τομογραφίας, που μόνο το 9% πραγματοποιείται στα δημόσια Νοσοκομεία, ενώ το υπόλοιπο γίνεται σε ιδιωτικά εξεταστικά κέντρα. Για την αξονική το αντίστοιχο ποσοστό είναι γύρω στο 25%. Την ίδια στιγμή, μια σειρά από δημόσιες δομές δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν βασικές διαγνωστικές εξετάσεις. Το φαινόμενο αυτό εξηγείται από τραγική έλλειψη ακτινολόγων και μικροβιολόγων, καθώς και σύγχρονων μηχανημάτων στα Νοσοκομεία και στα Κέντρα Υγείας. Αν λοιπόν σύμφωνα με το Νομοσχέδιο αυτοί οι ελάχιστοι γιατροί επιλέξουν αντί για 5 ημέρες στο Νοσοκομείο να εργάζονται 3, η ψαλίδα θα μεγαλώσει κι άλλο αυξάνοντας τον τζίρο για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους που κινούνται στον τομέα της Υγείας, αφαιματώνοντας τους ασθενείς.
Για τους ασθενείς που χειρουργήθηκαν ή θα πρέπει να χειρουργηθούν, τα πράγματα είναι ακόμα πιο περίπλοκα γιατί πώς ένας ιδιώτης γιατρός, χειρούργος, που προσλαμβάνεται με μερική απασχόληση, θα μπορεί να παρακολουθεί τον ασθενή στη μετεγχειρητική φάση, όταν τις μισές μέρες θα εργάζεται εκτός Νοσοκομείου; Πού θα παραδίδει το περιστατικό του; Σε κάποιον συνάδελφό του, επίσης μερικής απασχόλησης; Σε κάποιον που εκτελεί χρέη εφημερεύοντος κάποιες ημέρες το μήνα;
Έτσι βλέπουμε ότι η μερική απασχόληση που φέρει το νέο νομοσχέδιο υγείας, δεν αντιμετωπίζει τις ελλείψεις σε προσωπικό, αλλά ούτε και σε υποδομές, όπως ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού, κλίνες, κτίρια. Δεν απαντά στην ανάγκη των ασθενών για ολοκληρωμένες υπηρεσίες δευτεροβάθμιας περίθαλψης που αφορούν στη διάγνωση, στη νοσηλεία και τη θεραπεία. Αντί να υπάρχει κρατική δωρεάν μέριμνα για την πλήρη προστασία της υγείας του λαού σε όλα τα επίπεδα (πρόληψη, διάγνωση, θεραπεία, αποκατάσταση) ο ασθενής βρίσκεται αντιμέτωπος στην κυριολεξία με ένα απαξιωμένο σύστημα υγείας και υπηρεσιών και καλείται μόνος του να βρει τον δρόμο του. Καλείται να επιλέξει αν θα πληρώσει, πού, πόσο ή αν θα αναμείνει να έρθει η σειρά του για να λάβει ένα πακέτο ελάχιστων δωρεάν υπηρεσιών, που δεν θα καλύπτουν ούτε τα στοιχειώδη, εάν βέβαια ζει μέχρι τότε. Με αυτόν τον τρόπο μετακυλίεται στις πλάτες του ασθενή ο τρόπος, ο χρόνος και το είδος της πρόσβασης στην Υγεία, η οποία μετατρέπεται εξ ολοκλήρου σχεδόν στην “ζούγκλα” της ελεύθερης αγοράς.
Αυτό το τερατούργημα που η κυβέρνηση ανερυθρίαστα αποκαλεί «νομοσχέδιο που θα βελτιώσει το επίπεδο υγείας του ελληνικού λαού» δεν έρχεται από το πουθενά. Έχουν βάλει πετραδάκι – πετραδάκι για να κτιστεί αυτό το αντιλαϊκό νομοσχέδιο, όλες οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις, οδηγώντας το σύστημα με ακρίβεια σε ένα βαθιά εμπορευματοποιημένο σύστημα υγείας, που θα κοστίζει ολοένα και λιγότερο για το κράτος και πολύ περισσότερο για τον ασθενή και θα δίνει μεγάλα δώρα και κέρδη στους επιχειρηματικούς ομίλους υγείας που λυμαίνονται τον χώρο της υγείας.
Με μανία θα έλεγε κανείς, ο Υπουργός Υγείας Πλεύρης και η γιατρίνα, το δεξί του χέρι, στην κυριολεξία Λαίδη Γκάγκα, επανέρχονται συνέχεια στην επιλογή της κυβέρνησης να κλείσει δημόσια Νοσοκομεία με κριτήριο πρώτον τις χιλιομετρικές αποστάσεις ανάμεσά τους και δεύτερον την λειψή λειτουργία τους. Επανέλαβε πρόσφατα ο κ. Πλεύρης σε ημερίδα για την υγεία, πως δεν είναι δυνατό να βρίσκονται δύο Νοσοκομεία κοντά το ένα στο άλλο σε απόσταση 30 χιλιομέτρων, που μάλιστα και τα δύο υπολειτουργούν λόγω ελλείψεων υποδομών, προσωπικού κ.λπ. Χρησιμοποιεί δηλαδή τα αποτελέσματα της ανθυγιεινής πολιτικής της κυβέρνησης σαν δικαιολογητικά επιχειρήματα για να την κάνει ακόμα χειρότερη. Μας λέει δηλαδή γιατί να έχω δύο υπολειτουργούντα νοσοκομεία και να μην έχω μόνο ένα; Αφού έτσι κι αλλιώς τα βάρη της περίθαλψης και υγείας θα τα φορτώσω στο λαό, γιατί να το κάνω με δύο Νοσοκομεία και όχι με ένα; Έτσι θα κάνω και οικονομία ξοδεύοντας για τη λειτουργία μόνο του ενός. Λες και η υπολειτουργία των Νοσοκομείων, η έλλειψη υποδομών, γιατρών, προσωπικού, εξοπλισμού, είναι ένα φυσικό φαινόμενο, μια βροχή που πέφτει από τον ουρανό και όχι αποτέλεσμα της συνειδητής οργανωμένης και σχεδιασμένης πολιτικής αποδιάρθρωσης του δημόσιου συστήματος υγείας, σε πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο επίπεδο, ώστε να παραδοθεί η υγεία σχεδόν αποκλειστικά στα χέρια της ασύδοτα κερδοσκοπικής ιδιωτικής πρωτοβουλίας, για να πλουτίσουν ακόμα περισσότερο, ακόμα πιο γρήγορα οι ταγοί της. Δεν πρόλαβε να τα πει πάντως αυτά και προέκυψε το απίστευτα τραγικό γεγονός με το μικρό παιδί που έχασε τη ζωή του, επειδή στο Νοσοκομείο των Γρεβενών δεν μπορούσαν να το βοηθήσουν στο σοβαρότατο πρόβλημα που αντιμετώπισε, χρειάστηκε να μεταφερθεί στην Πάτρα γιατί δεν υπήρχε κρεβάτι στην Θεσσαλονίκη όπου όμως κατέληξε. Πώς θα ονόμαζε κάποιος το θάνατο του παιδιού λόγω αδυναμίας να βοηθηθεί στο Νοσοκομείο στον τόπο του. Εμείς το λέμε στα ίσα «δολοφονία», έγκλημα εκ μέρους του κράτους και αυτών που κυβερνάνε. Όσο οι κυβερνήσεις θεωρούν την Υγεία του λαού κόστος, τόσο θα χάνουμε παιδιά σε διαλυμένα Νοσοκομεία.
Τελικά ο νόμος για το νέο ΕΣΥ πέρασε κόντρα στην παλαϊκή καταδίκη του νομοσχεδίου, την απόρριψή του από το σύνολο του ιατρικού και νοσηλευτικού κόσμου από τους εργαζόμενους, το εργατικό λαϊκό κίνημα των συνταξιούχων. Αγνοώντας τις μεγάλες μαχητικές αγωνιστικές κινητοποιήσεις με αίτημα την απόσυρσή του.
Πέρασε παρά το ότι τα επιχειρήματα της κυβέρνησης κουρελιάστηκαν και εξευτελίστηκαν. Πέρασε όμως αφήνοντας πίσω του και ένα ακόμα μεγάλο συμπέρασμα και δίδαγμα για το λαό. Πως το κεφάλαιο είναι τόσο αδίστακτο όταν πρόκειται για την ανεμπόδιστη κερδοφορία του, που και η υγεία του λαού δεν μετράει παρά μόνον σαν εμπόρευμα που στηρίζεται στο δόγμα: «Η υγεία σου τα κέρδη μου. Η ζωή σου, ο πλούτος μου».
Η είσοδος ιδιωτικών γιατρών και η έναρξη λειτουργίας απογευματινών χειρουργείων που διαφημίζεται μέσα από το νέο ΕΣΥ, είναι ένας ακόμα μοχλός προώθησης αυτών των αντιδραστικών σχεδίων. Το κράτος θα παραχωρεί δομές στον ιδιώτη και θα γίνεται χορηγός του για να κερδίζει. Οι ίδιοι οι κυβερνήτες άλλωστε λένε πως τον ιδιώτη θα τον πληρώνει το νοσοκομείο – επιχείρηση από τα έσοδά του ως επιχείρηση πλέον, δηλαδή από τους ίδιους τους ασθενείς. Δηλαδή, πάλι ο λαός θα πληρώνει άμεσα ή έμμεσα, η δε υγεία του θα εξαρτάται από την οικονομική του δυνατότητα. Η πραγματικότητα λοιπόν δείχνει αυτό που δεν βλέπουν μόνο όσοι δεν θέλουν να δουν.
Δυστυχώς δεν είναι θέμα διαχείρισης, απλώς έχει πλέον ξεγυμνωθεί η πολιτική που αντιμετωπίζει την υγεία ως κόστος και εμπόρευμα και τους ασθενείς ως πελάτες.
Τα παραπάνω είναι μόνο μερικά βασικά σημεία του νομοσχεδίου της κυβέρνησης, που απ’ όπου το πιάσει κανείς λερώνεται. Αν κάτι βγαίνει ως βασικό συμπέρασμα, είναι η σαπίλα αυτού του κοινωνικού οικονομικού συστήματος, το οποίο όλο και λιγότερο χωράει τις λαϊκές ανάγκες και όλο και περισσότερο βαθαίνει την αντίθεση ανάμεσα στις τεράστιες σημερινές δυνατότητες της επιστήμης, της τεχνολογίας, του υγειονομικού προσωπικού και του βαθμού αξιοποίησής του από τον παραγωγό του πλούτου, τον λαό. Αυτό σημαίνει για εμάς απόρριψη του νομοσχεδίου από τον λαό και τους υγειονομικούς, στο δρόμο του αγώνα για αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης, μαζικές προσλήψεις στα Νοσοκομεία, ανάπτυξη όλων των υποδομών με σύγχρονο εξοπλισμό, αύξηση των αποδοχών, κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης και δωρεάν υγεία για όλους.