Το φοιτητικό κίνημα του 73, ζωντάνεψε στην αίθουσα εκδηλώσεων του Καλλιτεχνικού Σχολείου Μεσολογγίου. Άνθισε όπως τα λουλούδια στον κήπο μας.
Πίσω από την καγκελόπορτα του Πολυτεχνείου, τα στόματα βροντοφώναξαν και πάλι, για όλα όσα μας προσδιορίζουν. Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία…κι αξιοπρέπεια, κι ειρήνη για ένα καλύτερο κόσμο.
Μπορεί τα άστρα να είναι μαγικά, αλλά το πιο μαγικό σήμερα ήταν αυτά τα παιδιά που είδαμε στη σκηνή να ψηλώνουν από πάθος, θάρρος και αισιοδοξία.
Η εμβάθυνση και η εδραίωση της Δημοκρατίας αυτούς τους νέους χρειάζεται.
Χρειάζεται βέβαια και εμπνευσμένους εκπαιδευτικούς που με την αλήθεια τους θα ανοίξουν το δρόμο. Ευτυχώς είναι πολλοί!
Υ.Γ. Ευχαριστούμε για την διδασκαλία του θεατρικού, την θεατρολόγο του σχολείου μας Στρατηγάκη Κατερίνα.
Για τα σκηνικά την εικαστικό του σχολείου μας Κανάκη Σοφία.
