Παρακολουθώντας τις εξελίξεις στην παγκόσμια κοινότητα, μπορούμε να πούμε ότι η κατάσταση χαρακτηρίζεται ως πάρα πολύ οξυμένη και επικίνδυνη.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται και αρχίζει να μετατρέπεται σε πόλεμο διαρκείας μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας, με απρόβλεπτες γεωπολιτικές και οικονομικέςδιαστάσεις. Αλλά και διάφορες συρράξεις που επιβεβαιώνουν ότι η ασφάλεια στον κόσμο δεν μπορεί να διασφαλιστεί. Έχουμε επίσης ένταση και τραγικά αποτελέσματα στην Μ. Ανατολή, με την εισβολή του Ισραήλ στα Παλαιστινιακά εδάφη με εκατοντάδες νεκρών και ιδίως μικρά απιδιά.
Παράλληλα δυναμώνουν οι εντάσεις στα Βαλκάνια.
Η κυβέρνηση, διατηρώντας όλους τους νόμους και τις πολιτικές αποφάσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων, προετοιμάζει και νέα βάρβαρα μέτρα, δήθεν απαραίτητα για τη σωτηρία του ασφαλιστικού συστήματος, όπως αύξηση των ορίων ηλικίας στα 74 χρόνια, κατάργηση των συντάξεων χηρείας, αύξηση των κρατήσεων για την υγεία και τα φάρμακα, περικοπή της μιας από τις δύο εθνικές συντάξεις, μη καταβολή των αναδρομικών του 11μήνου 2015-2016, άρπαγμα και λεηλασία δεκάδων δισ. ευρώ από τα αποθεματικά των ταμείων μας για την ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών, περικοπές στις συντάξεις μας μέσω της ακρίβειας και της προσωπικής διαφοράς του κ. Κατρούγκαλου.
Και όλα μαζί τα σαρώνει η άνοδος του πληθωρισμού και οι μεγάλες αυξήσεις σε είδη πρώτης ανάγκης 13%-30% έτσι ώστε από το πρώτο 10ήμερο να εξαντλείται η σύνταξή μας. Στις δε επικουρικές δεν δόθηκε ποτέ ούτε 1 ευρώ αύξηση.
Όταν αναφερόμαστε στο ασφαλιστικό δεν εννοούμε μόνο τη σύνταξη, όπως μπορεί να νομίζουν πολλοί. Είναι η προστασία της Υγείας – Πρόνοιας και στοιχειώδους ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Ασφαλιστικό είναι η προστασία της μητρότητας με τα επιδόματα απορίας και λοχείας, η προστασία των συντάξεων χηρείας όπου σιγά – σιγά πάνε να την εξαφανίσουν.
Με το νέο ΕΣΥ μας λένε να ξεχάσουμε πως υπάρχει ένα δημόσιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, που θα καλύπτει τον εργαζόμενο και τον συνταξιούχο, αλλά η ασφάλιση θα είναι ατομική υπόθεση.
Το κράτος θα εξασφαλίζει μόνο πενιχρές υπηρεσίες επιπέδου πτωχοκομείου και για τα υπόλοιπα θα πρέπει να κάνεις ιδιωτική ασφάλιση, δηλαδή να βάζεις συνέχεια το χέρι βαθιά στην τσέπη.
Η κοινωνική ασφάλιση είναι μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του εργατικού κινήματος. Όλα τα παραπάνω δεν δωρίστηκαν στην εργατική τάξη από κανέναν. Κατακτήθηκαν με αιματηρούς αγώνες τον προηγούμενο αιώνα.
Το νέο ΕΣΥ, όπως το ονομάζει η Κυβέρνηση, προβλέπει συγχωνεύσεις Νοσοκομείων και Κλινικών με κριτήρια την απόσταση, την πληρότητα και το κόστος.
Προβλέπει την μετατροπή των Νοσοκομείων σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου και την είσοδο των ιδιωτών ιατρών με τα απογευματινά χειρουργεία (βέβαιαγια να μην ξεχνάμε, το χαλί το έχει στρώσει ο ΣΥΡΙΖΑ με το Νοσοκομείο Σαντορίνης και τα απογευματινά ιατρεία).
Η σχεδιασμένη απαξίωση του Νοσοκομείου μας εντάσσεται σε αυτόν τον σχεδιασμό, ώστε να εμφανιστεί ο σωτήρας ιδιώτης που θα παραδοθεί το Νοσοκομείο και ο λαός της πόλης μας θα χρυσοπληρώνει τις υπηρεσίες του.
Ό,τι έχει σχέση με την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου για τα αναδρομικά των δικαστικών, εμείς λέμε ότι οι αποφάσεις των δικαστηρίων πρέπει να περιλαμβάνουν το σύνολο των συνταξιούχων και να μην αποτελούν μοχλό εξυπηρέτησης μεμονωμένων ομάδων. Με την έννοια αυτή οι δικαστές και τα δικαστήρια έχουν ηθική και συναδελφική υποχρέωση να διαμορφώσουν αποφάσεις που θα δικαιώσουν τα αιτήματα όλων των συνταξιούχων.
Φτώχεια, ψέμα και εξαθλίωση είναι λοιπόν το επίτευγμα της νέας τάξης πραγμάτων, που πιστά υπηρέτησαν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα, δηλαδή της δικτατορίας των αγορών.
Αυτά είναι με λίγα λόγια τα επιτεύγματα του καπιταλισμού, ενός συστήματος σε πλήρη αποσύνθεση, που γεννά φτώχεια, εκμετάλλευση, πολέμους και που οι συνέπειες των επιλογών του είναι έμμεσες, οριζόντιες, κάθετες, απάνθρωπες και ματωμένες.
Ευθύνη δική μας είναι η προσπάθεια να μην μειωθούν οι απαιτήσεις μας, να μην παραιτηθούμε από τις διεκδικήσεις μας για να δυναμώσει η πεποίθηση ότι τίποτα δε χαρίζεται, όλα κατακτιούνται με οργανωμένη λαϊκή διεκδίκηση – αντεπίθεση και σύγκρουση με την πολιτική που θυσιάζει τη ζωή μας για τα κέρδη των λίγων και μας οδηγεί στην φτωχοποίηση και στο αβέβαιο μέλλον των παιδιών μας.
Για όλα αυτά και πολλά άλλα θα απαντήσουμε με ένταση των αγώνων μας στις 24 Νοέμβρη, στην πλατεία Κλαυθμώνος και ώρα 12:00, σε Πανελλαδική Συγκέντρωση.