Θα θέλαμε να ενημερώσουμε τους συναδέλφους αλιείς, αλλά και τους απλούς πολίτες του τόπου μας, ποια είναι τα έργα των 22 εκατομμυρίων που σχεδιάζονται για τη Λιμνοθάλασσα.
Αιτία στάθηκε η παραπληροφόρηση και η λάσπη που εκτοξεύετε από διάφορες πηγές, για την δήθεν λάθος παρέμβασή μας, που θα έχει ως αποτέλεσμα την απώλεση κονδυλίων, επειδή είμαστε τάχα οπισθοδρομικοί και δεν θέλουμε την πρόοδο και την ανάπτυξη.
Καταρχάς θα πρέπει να πούμε ότι όλα τα έργα είναι ενταγμένα σε ένα και ενιαίο πακέτο χρηματοδότησης και αναφέρετε σε πολύ συγκεκριμένες παρεμβάσεις.
Η εντύπωση ότι μας δίνουν 20εκατομμύρια για να κάνουμε έργα που θα επιλέξουμε εμείς είναι λάθος και εσκεμμένη παραπληροφόρηση.
Η εκβάθυνση των καμαρών των γεφυριών του Αιτωλικού, η εκβάθυνση των διαύλων ή των σημείων που εμποδίζουν τη διέλευση υδάτων, η μεταφορά του Βιολογικού καθαρισμού του Αιτωλικού και κάποια άλλα ποθούμενα έργα, δεν συμπεριλαμβάνονται στο πακέτο των 22εκατομυρίων γιατί πολύ απλά αυτοί που το σχεδίασαν, προφανώς είχαν ως μέλημα το μέγιστο ιδιωτικό κέρδος και όχι την αποκατάσταση της λειτουργίας του οικοσυστήματος της Λιμνοθάλασσας.
Οι εκκλήσεις μας για τροποποίηση της αρχικής μελέτης, ακόμη και η απειλή για προσφυγή μας στη δικαιοσύνη, δεν πτόησε κανέναν.
Αντιθέτως από κάποιον τοπικό αντιπεριφερειάρχη εισπράξαμε την είδηση ότι σύμφωνα με την επίσημη ενημέρωση που έχει, ψαράδες στη Λιμνοθάλασσα δεν υπάρχουν.
Επίσης κανείς δεν μας είπε για τα μπάζα που θα προέλθουν από αυτά τα δήθεν έργα, για το που θα καταλήξουν.
Η εμπιρεία μας έχει διδάξει ότι τα μπάζα από τις εκσκαφές πετάγονται ακριβώς δίπλα, με αποτέλεσμα μετά από λίγα χρόνια, να ξαναμπαζωθεί ο νέος δίαυλος και να ζητάνε νέα κονδύλια για νέες εκσκαφές.
Τρανταχτό παράδειγμα η διάνοιξη του δυτικού υφαλαύλακα στη Λιμνοθάλασσα του Αιτωλικού, όπου σήμερα ουσιαστικά δεν υφίσταται και οι ακτές του Αγ. Νικολάου, που είναι μέχρι σήμερα βουνά λάσπης, αφανίζοντας ένα κομβικό αλιευτικό πεδίο.
Εδώ βλέπουμε το δρόμο (ανάχωμα) που οδηγεί από το μουσείο Κατράκη στον Πόρο (παλιό ιχθυτροφείο, ιβάρι).
Η μελέτη προβλέπει άρση και πολύ σωστά, αλλά το έργο αυτό έχει χρηματοδοτηθεί, έχει αρθεί ο δρόμος ‘’στα χαρτιά’’, έχει παραληφθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες και τώρα ξαναμπαίνει στη ίδια διαδικασία.
Αντί να πληρώσουν αυτοί που τα έφαγαν, θα πληρώσουμε πάλι έργο που γίνεται κάθε λίγα χρόνια.
Η δε πράξη αυτή, προκάλεσε ακόμη και την παρέμβαση του οικονομικού εισαγγελέα.
Αυτός είναι ο δίαυλος (έργο της χούντας) που θα οδηγούσε τα νερά από το κανάλι του Αιτωλικού (βόρεια πλευρά ) στον Πατραϊκό για να γίνει η σχεδιαζόμενη τότε, αποξήρανση.
Μιας και δεν ολοκληρώθηκε η αποξήρανση, το έργο απέδειξε ότι μπορεί να μεταφέρει τεράστιους όγκους νερού από τον Πατραϊκό, βοηθώντας έτσι την ανανέωση των νερών του καναλιού του Αιτωλικού, τα οποία λόγω θέσης και βάθους είναι λογικό να είναι σχεδόν στάσιμα, με αποτέλεσμα την ύπαρξη του φαινομένου του Υδρόθειου, που κατά καιρούς σκοτώνει τα ψάρια.
Σήμερα η μελέτη προβλέπει την διάνοιξη νέου υφαλαύλακα παράλληλου του υφιστάμενου με τη δικαιολογία ότι ο πρώτος έχει μπαζωθεί σε πολλά σημεία και δεν μεταφέρει τις προσδοκώμενες μάζες νερού.
Εάν γίνει κάτι τέτοιο, θα καταστραφεί το αλιευτικό πεδίο, μιας και θα γίνει εκβάθυνση σε ένα οικοσύστημα που δουλεύει με εντατικούς ρυθμούς, επειδή είναι αβαθές.
Δεύτερον, ποιος ο λόγος να κατασκευαστεί δεύτερος υφαλαύλακας όταν με λίγα χρήματα και απλά σκαπτικά μηχανήματα (ντραγκλάιν), μπορεί να γίνει εκβάθυνση σε αυτά τα σημεία που έχει μπαζωθεί και τα οποία δεν υπερβαίνουν τα 5 έως 6.
Σημειωτέων ότι, σε όλο το μήκος του υφαλαύλακα , μέχρι το Μεσολόγγι, υπήρχε η συνέχεια του δρόμου από το Αιτωλικό, αυτό δηλαδή που θέλουν σήμερα να κάνουν άρση.
Αυτός ο δρόμος όπως δείχνει η φωτογραφία έχει αρθεί, αλλά η αλήθεια είναι ότι έχει αρθεί μόνο μέχρι την επιφάνεια του νερού, το υπόλοιπο τμήμα (κάτω από την επιφάνεια του νερού), είναι ακόμη εκεί, γιατί προφανώς δεν μπορούσε να πωληθεί το υλικό του, όπως του επιφανειακού.
Το λογικό ερώτημα που τίθεται ακόμη και στην απίθανη περίπτωση , που θα βοηθούσε αυτή η παρέμβαση στην αναζωογόνηση των υδάτων… με ποιο τρόπο αυτά τα ύδατα θα περνούσαν στο κανάλι του Αιτωλικού, αφού οι καμάρες είναι μπαζωμένες και το πακέτο των έργων δεν προβλέπει ούτε ένα ευρώ για εκβάθυνση των καμαρών.
Σε αυτό το σημείο υπήρχαν οι φραγμοί και οι ιχθυοσυλληπτικές εγκαταστάσεις του πρώην διβαριού Πόρος, το οποίο σταμάτησε τη λειτουργία του τη δεκαετία του 90.
Η μελέτη των έργων, προβλέπει άρση των ιχθυφραγμών και των εγκαταστάσεων, πράγμα όμως που δεν υπάρχει, είτε για λόγους άρσης από παλαιότερες παρεμβάσεις –έργα , είτε λόγο πολυκαιρίας και καιρικών συνθηκών, οι οποίες αφάνισαν τα όποια υπολείμματα των εγκαταστάσεων.
Κάποιο τμήμα που έχει μείνει, είναι τόσο μικρό, που σε καμιά περίπτωση δεν δικαιολογεί το ύψος του σημερινού κονδυλίου, που όπως μας ενημέρωσαν, είναι της τάξης των 270.000 ευρώ.
Παράλληλα, στην ίδια τοποθεσία υπάρχει μέχρι σήμερα παρατημένος στον πυθμένα, ο σωλήνας (αρκετών εκατοντάδων μέτρων, αν όχι χιλιομέτρων) από τη βυθοκόρο, που είχε κάνει τη διάνοιξη του δυτικού υφαλαύλακα της λιμνοθάλασσας.
Η σημερινή μελέτη δεν προβλέπει καμιά παρέμβαση γι’ αυτόν.
Σε αυτό το σημείο (δυτική πλευρά της λιμνοθάλασσας ) βλέπουμε τα απομεινάρια του σχεδίου της χούντας, για αλυκοποίηση της λιμνοθάλασσας.
Είναι τα λεγόμενα τηγάνια, όπως είναι ακριβώς και τα σημερινά εν λειτουργία, στην ανατολική πλευρά της λιμνοθάλασσας, στη σημερινή αλυκή του Μεσολογγίου.
Αυτά τα αναχώματα περικλείουν μια τεράστια έκταση στη δυτική πλευρά της λιμνοθάλασσας, αποκόπτοντας την επαφή, που πρέπει να υπάρχει, με την κεντρική λιμνοθάλασσα, επιφέροντας με αυτό τον τρόπο, εκτός από μείωση στη παραγωγή αλιευμάτων, μείωση της ανανέωσης των υδάτων από τον Πατραϊκό προς τη λιμνοθάλασσα του Αιτωλικού και έλλειψη της παραγόμενης πρωτογενούς παραγωγής (φυτοπλανκτόν, ζωοπλανκτόν) .
Στην αρχή μας ενημέρωσαν ότι θα γίνει , εκσυγχρονισμός και όχι η άρση όπως θα έπρεπε να έχει προταθεί.
Κατόπιν μάθαμε ότι θα γίνει άρση και σε αυτό ακριβώς το σημείο έγινε και η παρέμβαση του Συλλόγου μας, διότι τα έργα της λιμνοθάλασσας είναι ένα ολοκληρωμένο πακέτο παρεμβάσεων και όχι μεμονωμένα έργα. Δηλαδή εάν επιτρέπαμε ή κλείναμε τα μάτια σε αυτό το έργο, θα ήταν σαν να δίναμε τη συγκατάθεσή μας και για τα υπόλοιπα, τα οποία όπως όλοι βλέπουμε είναι είτε εικονικά είτε επικίνδυνα για τη λιμνοθάλασσα.
Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι αυτοί που σχεδίασαν την παράνομη έναρξη εργασιών, πρόλαβαν και επιχωμάτωσαν τις εισόδους αυτών των τηγανιών, με αποτέλεσμα να προκαλέσουν οικολογική καταστροφή, θάνατο ψαριών και παρακώληση ναυσιπλοΐας, παρότι είδαν ότι από την εσωτερική πλευρά υπάρχουν γαίτες που θα εγκλωβίζονταν.
Επίσης θέλουμε να επισημάνουμε την χρονική στιγμή που έγιναν αυτές οι προσπάθειες παράβλεψης του νόμου.
Σε λίγες μέρες αρχίζει το πυροφάνι και ο θόρυβος με τη θολούρα που θα δημιουργούταν, θα ήταν απαγορευτικός παράγοντας για την αλιεία με αυτό το εργαλείο.
Η χρονική στιγμή της αλιάς, από τα ιβάρια, που θα γίνονταν νωρίτερα από τη κανονική περίοδο (λόγο στρες των ψαριών), μη ρισκάροντας τις αντίξοες καιρικές συνθήκες και οι εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης, μήπως ήταν τελικά το κριτήριο, να δοθεί η εντολή παράβλεψης του νόμου και η έναρξη των εργασιών από το συγκεκριμένο σημείο και όχι βέβαια το δήθεν καλό του οικοσυστήματος και των ψαράδων της Λιμνοθάλασσας, όπως κάποιοι επαγγέλονται ;
Εδώ βλέπουμε τη θέση δυο αντλιοστασίων γλυκού νερού που εκβάλουν στο κανάλι του Αιτωλικού και στη Νίδοβα.
Η εκτροπή που προτείνεται, των υδάτων του αντλιοστασίου 1, αυτού που εκβάλει στο κανάλι του Αιτωλικού, είναι τα νερά του οποίου, κατά 90% είναι πηγαία και δεν είναι μόνο χρήσιμα στη συνέχιση της ζωής μέσα στο κανάλι του Αιτωλικού, αλλά είναι και αυτά που διαμόρφωσαν τη χρήση και το σχήμα της περιοχής.
Σε περίπτωση που εκτραπούν, θα προκαλέσει αύξηση της αλατότητας στο κανάλι του Αιτωλικού, το οποίο έχει βάθος 35 μέτρα, όπου δεν γίνεται εκ των πραγμάτων εντατική ανανέωση υδάτων, γιατί το υπόλοιπο τμήμα της λιμνοθάλασσας, μέχρι τον Πατραϊκό, έχει μέσο βάθος, 30 εκατοστών.
Η αύξηση της αλατότητας, θα προκαλέσει μείωση της δέσμευσης του ατμοσφαιρικού οξυγόνου, άρα και μονιμοποίηση του φαινομένου των μαζικών θανάτων ψαριών από το υδρόθειο, αλλά ενδεχομένως ακόμη και ανθρώπων.
Στις συζητήσεις που είχαμε με του αρμόδιους φορείς, μας υποσχέθηκαν ότι θα εκτραπεί μόνο το 10% που είναι μολυσμένο από τις αγροτικές καλλιέργειες.
Το ότι όμως η απορροή αυτών των υδάτων, ο τελικός αποδέκτης, θα είναι και πάλι εντός της Λιμνοθάλασσας και μάλιστα στο κέντρο αυτής δηλαδή εκεί όπου ποτέ δεν υπήρχε μέχρι σήμερα επίδραση γλυκών υδάτων, μας βρίσκει καθολικά αντίθετους.
Από την απέναντι πλευρά, έχουμε ένα άλλο αντλιοστάσιο όπου συλλέγει τα νερά από εργοστάσιο και αποθήκες ελιών, βιοτεχνίες , λύματα των βόθρων του οικισμού του Κεφαλοβρύσου, του Αγ. Ιωάννη και των εργατικών κατοικιών του Αιτωλικού, τα οποία εκβάλει όπως δείχνει και η φωτογραφία στη Νίδοβα.
Στη Νίδοβα, ταυτόχρονα με αυτά τα ύδατα, εκβάλει και ο βιολογικός καθαρισμός της πόλης του Αιτωλικού, μετατρέποντας το τμήμα αυτό της λιμνοθάλασσας σε ανοικτό βόθρο, με εποχικές εκρήξεις φυτοπλαγκτού και φυκιών, λόγο του ευτροφισμού που προκαλεί η μάζα αυτών των μολυσμένων υδάτων.
Για αυτό το αντλιοστάσιο, δεν προβλέπεται απολύτως τίποτα
Εδώ βλέπουμε το μέτωπο της λιμνοθάλασσας, στο οποίο υπάρχει ο λεγόμενος φραγμός, κατασκευασμένος από ξύλινα παλούκια και πλαστικό πλέγμα.
Συνήθως είναι το σημείο αναφοράς για όποια δημόσια επένδυση, επειδή δεν γίνεται σχεδόν ποτέ αντικατάσταση των σάπιων παλουκιών, από τους συνεταιρισμούς, με αποτέλεσμα αυτός να καταρρέει με το πρώτο αέρα.
Παλιότερα είχε προταθεί και είχε γίνει, νέος σύγχρονος φραγμός σε μήκος 1800 μέτρων ΄΄θεωρητικά΄΄, από αυτά παραδόθηκαν μόνο 800 μέτρα περίπου.
Τα υπόλοιπα μέτρα διατέθηκαν στο όνομα της αποκατάστασης ζημιών των ιβαριών.
Σήμερα προτείνεται η εγκατάσταση αυτού του νέου φραγμού ακριβώς τα ίδια μέτρα με τον προηγούμενο.
Δεν είναι μεμπτό, αλλά κανείς δεν μας είπε που πήγαν τα χρήματα του προηγούμενου και το γιατί μιας και είναι τόσο επιτυχημένος ο πρώτος, γιατί δεν προβλέπετε αντικατάσταση όλου του παλιού φραγμού, με αυτόν που είναι σύγχρονος και μάλιστα τα ίδια μέτρα με τον προηγούμενο !
Οι τελευταίες καταστροφές, είχαν για ακόμη μια φορά τον ίδιο παρονομαστή, που είναι η κατάρρευση του κεντρικού φραγμού, πρωτίστως επειδή τα παλούκια ήταν σάπια, μιας και δεν έχουν αντικατασταθεί, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, παρότι η Περιφέρεια και τα ευρωπαϊκά προγράμματα δίνουν κάθε χρόνο τα απαραίτητα κονδύλια.
Σε αυτά τα έργα εμείς ως Σύλλογος Επαγγελματιών Αλιέων, που θα είναι η ταφόπλακα του αλιέα και του οικοσυστήματος της Λιμνοθάλασσας, λέμε ξεκάθαρα όχι.
Λυπούμαστε που κάποιες εταιρείες , πολιτικοί μηχανικοί και πολιτικά πρόσωπα, δεν θα λάβουν το ποθούμενο κέρδος, αλλά δυστυχώς … από όλους εμάς θα υπάρξει ένα ξεκάθαρο όχι, ώστε να γίνει αντιληπτό από όλες τις πλευρές ότι τα χρόνια του εύκολου κέρδους εις βάρος των ψαράδων και της Λιμνοθάλασσας τέλειωσε ανεπιστρεπτί.
Το ΔΣ του Συλλόγου
Σύλλογος Επαγγελματιών Αλιέων Λιμνοθάλασσας Αιτωλικού-Μεσολογγίου το Αιτωλικό