Σε κάποια συνομιλία στο fb, ένας ξάδερφός μου και υποστηρικτής της Όλγας με «μάλωσε» που δεν στέκομαι δίπλα σε νέα παιδιά και δεν τα υποστηρίζω. Απάντησα στο περίπου τότε, έχοντας κατά νουν να το κάνω διεξοδικώς τώρα, λέγοντας σ’ αυτόν και σε όλους.
Αν δεν είμαι ο πρώτος, είμαι από τους πρώτους, που πλησίασα την Όλγα (που έκανε τα πρώτα της βήματα στην δικηγορία) και της έδωσα βήμα στον Ραδιοφωνικό Σταθμό Μεσολογγίου, όπου ήμουν Πρόεδρος του Δ.Σ. και Καλλιτεχνικός υπεύθυνος, μαζί με πλειάδα μαθητών μου, να αποκτήσουν εμπειρία με τον λόγο, με την ενημέρωση, με την μουσική, και να καταθέσουν την δική τους άποψη στο μικρόφωνο.
Με την βοήθεια και την ενίσχυση ημών των παλαιοτέρων και πιο έμπειρων, εξελέγη στην θέση Διοικητικού Συμβούλου του Συλλόγου «Φίλοι του Ραδιοφώνου».
Στις προηγούμενες εκλογές δώσαμε σ’ αυτήν και σε καλούς μας φίλους, μαθητές και συνεργάτες την δύναμη να μας εκπροσωπήσουν στην Τοπική Κοινότητα Μεσολογγίου, μην επιθυμώντας να δώσουμε στον νυν τις υπερεξουσίες να ελέγχει τα πάντα, όπερ και επετεύχθη. Ήταν δηλαδή η φωνή του Μεσολογγίου, ο «παληός» Δήμαρχος Μεσολογγίου, όταν το Μεσολόγγι αποτελούσε δικό του Δήμο.
Σήμερα μετράει 4 χρόνια θητείας και ζητάει την ψήφο μας για την θέση του Δημάρχου.
Έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, ετούτη η Δημοτική Αρχή ήταν το άκρον άωτον της ανικανότητας, της αλαζονείας και της επικινδυνότητας για τον Δήμο μας. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες, γιατί θα έγραφα βιβλίο.
Η γνώμη μου είναι πως η αντιπολίτευση που άσκησε η Όλγα ήταν χλιαρή. Το λέω, κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια, πως, αν ήμουν εγώ στην θέση της κι αν είχα νομικές γνώσεις, θα τους ανεμοτούρλιαζα, δεν θα ’χαν πού να σταθούν από την νομιμότητα. Δεν θα περνούσε ούτε κουνούπι παρατυπίας ή μη συννομίας. Λόγω απειρίας και του δισταγμού, που αυτή γεννάει, περιορίστηκε σε «ευγενείς» ανακοινώσεις στηλίτευσης των κακώς κειμένων της Δημοτικής Αρχής κι εκείνη την συνέδεε θρασύτατα, όπως έκανε με όλους, με …Τίρανα!
Δεν θα πήγαινα επίσης σε φιέστες εγκαινίων …οικογενειακών πλατειών, ούτε θα κατέθετα στεφάνι. Θα ανακοίνωνα όμως γιατί δεν το κάνω.
Θεωρώ, λοιπόν, Όλγα μου, άωρη την φιλοδοξία σου, βιάστηκες να ανέβεις επίπεδο. Σου λείπει η εμπειρία, η γνώση της Δημοτικής «αρένας», ο τρόπος άμυνας και επίθεσης. Θα έπρεπε πρώτα να χτίσεις την ιστορία σου και μετά να την παρουσιάσεις.
Έπρεπε να συνταχθείς με τον Θανάση Λύρο, όταν έκανε και σ’ εσένα το κάλεσμα, και να ενώσετε δυνάμεις, για να φύγει η μεγαλύτερη ντροπή του Δήμου ever!! Θα είχες πολλά να αποκομίσεις, τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο.
Και μια προσωπική παρατήρηση:
Εσχάτως διακρίνω σ’ εσένα και σε υποψηφίους σου, που έχουν υπάρξει είτε φίλοι είτε συνεργάτες είτε μαθητές μου, μια υπεροψία και απαξίωση έναντι «αντιπάλων». Και διακρίνεται κι από άλλους…
Για τον Σπύρο Βασιλείου έχω λίγα πράγματα να πω, διότι μικρή είναι και η πορεία του, μέχρι την αναγγελία της υποψηφιότητός του για τον Δημαρχιακό θώκο.
Ο πολιτικός βίος του χαμογελαστού Σπύρου (δεν το λέω για κακό) περιορίζεται μόνο σε έμμισθες θέσεις σε Δημοτικές Αρχές, ξεκινώντας από το Αιτωλικό και ολοκληρώνοντας στον Δήμο Μεσολογγίου (αντιδήμαρχος Οικονομικών). Η δεύτερη θητεία του τον φέρνει παραιτούμενο, με αιχμές έλλειψης συνεννόησης με τον Δήμαρχο, Κ. Λύρο, με τον δεύτερο όμως να ισχυρίζεται πως ήταν ανεπαρκής στα καθήκοντά του. Φαινόμενο δηλαδή Καραπάνου- Διαμαντόπουλου και Λύρου-Διαμαντόπουλου. Ως αντιδήμαρχος Οικονομικών, γιατί δεν μας λέει τι ακριβώς συνέβαινε και έφυγε ή τον έδιωξε;
Τώρα κι αυτός Δήμαρχος.
Ιστορία προσφοράς στον τόπο καμμία. Πολιτική διορατικότητα αρνητική. Μόνο και μόνο που τον «έψησε» ο Σταμάτης πως θα κατέβαινε για Δήμαρχος Μεσολογγίου και το «έφαγε», ανακοινώνοντας πως θα κατέβει μαζί του, δείχνει πολιτική ανωριμότητα.
Γρήγορα μετεπήδησε στο στρατόπεδο του Κ. Λύρου, εξελέγη, «την έκανε» κάποια στιγμή με ελαφρά και τώρα ζητάει να τον εμπιστευθούμε για Δήμαρχο.
Για ποιο λόγο, Σπυράκο; Στην θητεία σου δεν θυμάμαι να έχεις αφήσει μια πρόταση, που να φέρει το όνομά σου. Κάνω λάθος;
Εμείς ζητάμε Δήμαρχο με προσφορά, που να αποδεικνύει την πραγματική του αγάπη για τον τόπο, άξιο και ικανό, με γνώσεις και εμπειρία.
Θεωρώ, λοιπόν, την δική σου υποψηφιότητα στερούμενη ειδικού βάρους και στην κατάσταση που βρισκόμαστε τώρα δεν υπάρχει χρόνος περαιτέρω πειραματισμών.
Πάμε στο σίγουρο: Θανάσης Λύρος. Ανεκτίμητη ανιδιοτελής προσφορά στον τόπο, τεράστια διοικητική εμπειρία, αποφασιστικότητα, δυναμισμός.
Υ.Γ. Με το ΚΚΕ δεν θα ασχοληθώ, γιατί είναι το μόνο κόμμα στην Βουλή που δεν έχει ΑΚΟΜΑ αποδεχθεί την λειτουργία της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Ούτε κι εγώ το αποδέχομαι ως κόμμα. Μετέχει όμως σε εκλογές και πληρώνεται κανονικά από τον Ελληνικό λαό και ρυπαίνει και την πόλη με αφίσες, τύπου λαϊκοδημοτικής πανήγυρης.
Χρήστος Βλαχογιάννης
Καθηγητής Μουσικής